My story

Vroeger stond eten bij mij gelijk aan vreugde. Dit reflecteerde zich dan ook in mijn omvang, je kon gerust zeggen dat ik een "dikkerdje" was. Maar sinds enkele jaren kreeg ik steeds vaker buikpijn en moeilijkheden om naar het toilet te kunnen gaan.

Rond de leeftijd van 15 ben ik voor het eerst opgenomen in het ziekenhuis. Ik was letterlijk al 5 weken niet meer naar het toilet kunnen gaan. Je kan je dus al voorstellen dat ik immense buikpijn had! Dokters dachten dat het aan mijn appendix lag, maar dit was niet het geval. Ze hebben mij 3 lavementen moeten geven om mij uit mijn lijden te kunnen verlossen. Dit was op zich al een vreselijke pijn!

Hierna ben ik naar een diëtiste gegaan om een schema op te stellen tegen mijn constipatie. Dit heeft in het begin redelijk goed geholpen. Zeker door de frisdrank te vervangen door water merkte ik een goede verbetering. Alleen begon ik sindsdien meer last te krijgen van net het omgekeerde, diarree. Maar oké, in die periode was het nog leefbaar en trok ik me er niet zoveel van aan.
Maar de laatste 2 jaar werden die periodes van constipatie en diarree steeds erger. Telkens weer naar de dokter om telkens weer andere medicatie voorgeschreven te krijgen. Geen enkele van deze werkte, ik had zelfs het gevoel dat dit steeds erger werd.

Nu het laatste jaar zijn mijn klachten enorm verergerd. Ik heb verschillende onderzoeken gehad zoals darmonderzoeken, maagonderzoeken etc. Maar telkens was het resultaat negatief, er was niets aan mijn darmen te zien. Ik heb gewoon gevoelige darmen... Hierdoor werd ik erg onzeker aangezien mijn klachten steeds toenamen, maar er eigenlijk toch niets ernstig aan de hand was.

Toen ben ik met mijn klachten naar Gasthuisberg getrokken en daar hebben ze mij redelijk goed geholpen. Ook hier hebben ze weer onderzoeken gedaan inclusief allergietesten, maar nog steeds was het resultaat negatief. Zelfs hier zaten de dokters met hun handen in het haar aangezien mijn klachten zo extreem waren en er geen enkele medicatie aansloeg.

Ik moest op school vaak de aula uitlopen om naar het toilet te kunnen gaan waardoor ik na een tijdje niet meer naar school durfde aangezien de blikken van al mijn medestudenten echt een indruk op me nalieten. Ook had ik vaak zo'n erge darmklachten dat ik hiervan flauwviel omdat de pijn niet te harden was. Ik zat soms tot 6 à 8 keer per dag op het toilet. Er zat niets meer in mijn lijf. Ik was tegen vroeger al meer dan 10kg afgevallen en durfde amper nog iets te eten, bang om ziek te worden. Dit is na een tijd zo erg geworden dat ik last heb gekregen van chronische epileptische aanvallen, PNEA genaamd. Doordat de stress van mijn darmen zo groot was geworden, heeft mijn lichaam hier in de vorm van epilepsie op gereageerd. Deze kwamen eerst één keer per week voor, tegenwoordig soms al tweemaal daags. Hierdoor heb ik ook weer vaker in het ziekenhuis gelegen dan thuis en werd het echt teveel. Zo erg dat ik zelfs mijn huidige examenperiode niet mag bijwonen van de specialist.

Tot er op een dag een specialist naar mij kwam met het concept "FODMAPdieet". Ik had al langer bij specialisten aangedrongen of ik niet heftig reageerde op bepaalde voeding, maar telkens ontkende zij dit. Nu kwam er eindelijk een behandeling in de vorm van een dieet. Ik ben nu nog maar 1,5 week bezig maar ik merk al zeeën van verschil! Daarom heb ik deze blog ook aangemaakt. Momenteel is er nog niet zoveel bekend rond dit dieet en wil ik jullie graag helpen met informatie hierover en receptjes. In een volgend bericht geef ik wat meer uitleg omtrent het dieet en waarom dit zou kunnen werken.

Ik probeer jullie zo goed mogelijk op de hoogte te houden over hoe mijn situatie evolueert om eventueel mensen die in hetzelfde schuitje zitten te helpen. Ook wil ik extra aandacht verwerven ten opzichte van mensen zonder darmklachten om hun te laten beseffen hoe erg dit je leven kan beïnvloeden! Het is namelijk nog steeds een probleem om in bepaalde winkels naar het toilet te kunnen gaan en ik zou het taboe hier rond willen opheffen!

Veel leesplezier!

---------------------------------------------------------------------------------

My experience 

I loooved to eat. And you could see that. I was a little bit "chubby". But since a few years ago I've got more and more abdominal pain and difficulties to go to the toilet. Around the age of 15 I needed to go to the hospital for the first time. I hadn't been able to go to the toilet for about 5 weeks! So my pain was enormous. Doctors thought it was my appendix, but it wasn't. They had to give me 3 enemas before I could go to the toilet, that was really horrible!  

After this I went to a dietician to help me with my constipation. This helped me quite well in the beginning. Replacing soda by water also really helped me out! But after a few months I began to suffering from the opposite, diarrhea. But at that point it wasn't a really big deal for me. But the last two years my periods op constipation and diarrhea were getting worse. A lot of my time was spent by the doctor. He prescribed me plenty of medications but none of them worked. Last year my symptoms only got worse. I've had several inquiries such as bowel examinations, stomach examinations etc. But each time the results were negative, there was just nothing to see. Then I went to Gasthuisberg and they helped me pretty good, at least they listened to me! They also did a lot of testes such as allergy tests, but still negative! Even here the specialist didn't know what the do because my symptoms were so heavy.

Even going to school became a struggle. I need to run out of the auditorium to go to toilet and that's not fun when 150 students are staring at you! 6 to 8 times a day I needed to go to the toilet. The cramps were sometimes so badly I fainted because of the unbearable pain. There was nothing in my body. I've lost 10 kg and I didn't dare to eat anymore, scary to get sick. The stress became so big I developed stress epilepsie. First I just had this epilepsie once a week but afterwards 2 times a day. I needed to go to the hospital and cancel my current exams. 

Until one day, a specialist came to me with the concept of "FODMAP". I always had a feeling it had something to do with some sort of food, but no doctor believed me! But finally, there's was a treatment which was not medication but food! 

Currently, there is not much known about this diet and I want to help people with IBS with information and recepies! In the next post I'm going to give some information about the diet and why this might work. I'll will update you guys about my situation and how it involves! I want to bring IBS in the spotlight so it become less awkward!